KAHRAMANMARAŞ ADLİYESİ

Adliyenin Genel Durumu:

Pazarcık Adliyesi, Yeni binasında halka hizmet vermektedir.

Pazarcık adliyesinde bulunan mahkemeler:

• 3 adet Asliye Ceza Mahkemesi,
• 4 adet Asliye Hukuk Mahkemesi,
• 1 adet Sulh Ceza Hakimliği,
• 1 adet Sulh Hukuk Mahkemesi,
• 1 adet İcra Ceza Mahkemesi,
• 1 adet İcra Hukuk Mahkemesi,
• 1 adet Kadastro Mahkemesi,

Pazarcık adliyesinde görev yapan Hakimler ve Cumhuriyet Savcıları:

• Cumhuriyet Başsavcısı Gürkan ÖZKAYNAK
• Cumhuriyet Savcısı Halil DEMİR
• Cumhuriyet Savcısı Berat YOLDAŞ
• Cumhuriyet Savcısı Doğan DOĞAN
• Cumhuriyet Savcısı Alper KELEŞ
• Cumhuriyet Savcısı Yunus ÖZERDEM
• Cumhuriyet Savcısı Ali ÇAKMAK

• Hakim Yıldız ÖZKAYNAK
• Hakim Saadet Aybüke BATIBEYİ
• Hakim Süleyman ALTIPARMAK
• Hakim İsmail ÇAĞLAR
• Hakim Hazal ALTIPARMAK
• Hakim Gürcihan ÜSTÜNSOY
• Hakim Müge Gün DAĞDEMİR
• Hakim Faruk EMİN
• Hakim Mehmet Fatih TANRIAŞKI
• Hakim Zehra ERYİĞİT
• Hakim Betül BURGAÇ BULUT

İletişim Bilgileri:

Pazarcık Adliye Santrali : 0 (344) 311 21 21
                                                0 (344) 311 21 23 
                                        

Pazarcık İlçesinin Tarihçesi:

İlçenin bulunduğu alanın çok eski bir yerleşim yeri olduğu tarihi bilgilerle sabittir. Bu konuda 1958- 1969 yıllarında Prof. Dr. Kılıç Gökten tarafından yapılan arkeolojik çalışmalarda, ilçenin Sarıl ve Ganidağı yamaçlarında Paleolitik Çağ'ın ilk devrelerine ait olduğu sanılan buluntulara rastlanmıştır. Eski ilçe merkezinin 1 km kuzeydoğusunda bulunan "Kırk Mağaralar" yöresinin M.Ö.3500-3000 yılları arasında önemli bir yerleşim merkezi olduğu kabul edilir. M.Ö.2000-700 yılları arasında ise bölge Asurlular ile Hititler (Eti) arasında sınır teşkil etmiştir.

   Halen Kahramanmaraş müzesindeki "Sınır Taşı" o devre ait canlı bir örnek olarak bulunmaktadır. Bundan sonra geçici bir süre İran Pers hakimiyeti görülür. Makedon Kralı Büyük İskender'in başlattığı Hellenistik Çağ, Roma ve Bizans dönemine ait arkeolojik kalıntılar bu dönemlere ait önemli bilgiler aktarmaktadır. İslam Devleti'nin sınırlarının genişlediği yıllarda, Hz. Ömer (634-644) zamanında, bölgeye Halid Bin Velid komutansında seferler yapılarak fetihlerde bulunulmuştur. İşte, bu seferler sırasında Pazarcık, Bizanslılar ile Araplar arasında sık sık el değiştirmiştir. Romalılar zamanında ilçenin Şallıuşağı Köyü sınırları içerisindeki "Köroğlu Kalesi" Abbasiler'e karşı korunma amacıyla inşa edilmiştir. XI. yüzyılda ise bölgeye Oğuz boyları kitleler halinde gelmeye başladılar. Özellikle Bizans ile Selçuklular arasında yapılan 1048 Pasinler Savaşı ve 26 Ağustos 1071 Malazgirt Savaşı'ndan sonra artan Türkmen göçü sebebiyle XI. yüzyıl sonlarında bölgedeki Türkmenlerin sayısının 2000 çadıra ulaşacak kadar olduğunu kaynaklardan anlamaktayız.

   XII. Yüzyılda bölgeye Anadolu Selçuklu Devleti hakim olmuştur . Prof.Dr.Refet Yinanç'ın Maraş Tahrir Deftari isimli kitabının birinci cildinde 1563 yılı itibariyle, Pazarcık üç nahiyeden oluşmaktadır. Bunlar: Nahiye-i Aladinek (Ufacıklı) Nahiye-i Göynük Nahiye-i Pazarcık Bunlara bağlı köy ve mezralar ise aşağıda gösterilmiştir: Bağdin-i Sağir, Bağdin-i Kebir, Kürdi Kuyusu, Şeyhler, Uzunkuyu, Kenehor, Girni, Yakaçiflik, Yazıçiflik, Dilir, Gercain, Sayluca, Belkıs,Yazıbuldacı, Yakabuldacı, Ayazçay, Kabaağaç, Tarmık, Camuspınarı, Birağıl, Adaca, Çiçek, Tolhum, Sevrim, Armudar, Naib Değri, Kafir Viranı, Pazarcık Öyügi, Göcebe, Mizmiz, Ayn Sincik, Kızılbük, Dibek Öyük, Göynikdepe, Kesipdeyri, Yaslıca Bazarcık, Derbent Ağzı, Taşbiçme, Özi, Orta Karaöyik, Bağyu Karaöyük, Karaca Davut, Eklen, Hasluin, Mazman Dede, Karaçorum, Buldacı köyleri ile Mihriban, Ağce Viran, Yumaklu, Güristan, Kırkısa, Nöker Bölüklü, Yamaç Ardı, Miskincek, Özi-yi Sağir, Gedük Mağara, Harmancık, Eriklüce, Darı Depesi, Yamaç Öyügi, Dikilitaş, Depecik Viranı, Sayaca Bağdin, Ödek, Gökalan, Beriberi, Kozluca Abat, İbrahimi, Kara Sofi, Yolcu, Sahrınç, Birağıl, Bozyarç, ve Küşne Viranı mezraları.

   Maraş Kazasına bağlı büyük nahiyelerden biri olan Pazarcık Nahiyesi'ne 1526'da 37, 1563'te ise 50 köy bağlı olduğu bildirilir. Diğer nahiyelere göre 1526'da az da olsa yerleşik hayatın bulunduğu nahiyede, bir sonraki tahrirde konar göçer nüfusun büyük kısmının yerleşik hayata geçtiği görülmektedir.